پروتولیت سنگ های دگرگونی منطقه جنوب تویسرکان

منطقه مورد مطالعه بخشی از نوار دگرگونی سنندج- سیرجان است و متشکل از سنگ­های دگرگونی ناحیه ای و مجاورتی است. تزریق توده باتولیتی الوند و توده نفوذی جنوب غرب ملایر (جنوب تویسرکان)، در سنگ میزبان رسی باعث شکل­گیری سنگ­های دگرگونی مجاورتی در منطقه شده است. توالی دگرگونی از سنگ­های اسلیت، فیلیت، شیست، شیست لکه­ای، هورنفلس کردیریت­دار، متاولکانیک، مرمر و متاکالک- سیلیکات تشکیل شده است. سنگ­های پلیتی فراوان­ترین نوع سنگ­ها هستند. زون­های دگرگونی ناحیه­ای شامل زون­های کلریت، کلریتوئید- کلریت، بیوتیت و گارنت و زون­های دگرگونی مجاورتی شامل کردیریت، کردیریت- آندالوزیت و کردیریت- پتاسیم فلدسپار± فیبرولیت می­باشد. در حقیقت، شواهد حاکی از آن است که متغاقب دگرگونی ناحیه­ای، این منطقه تحت تاثیر توده­های نفوذی قرار گرفته و دگرگونی مجاورتی به وقوع پیوسته است. این زون­ها افزایش درجه دگرگونی به سمت توده­های نفوذی را نشان می­دهند. شواهد صحرایی، میکروسکوپی و ژئوشیمیایی نشان دهنده این مطلب است که پروتولیت سنگ­های دگرگونی منطقه مورد مطالعه شامل شیل­ها و سیلتستون­ها با میان­لایه­هایی از ماسه­سنگ­ها، سنگ­های ولکانیکی بازیک- حدواسط و سنگ­های آهکی می­باشند.